Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Η Σταχτοπούτα


                   

                           


Κωμική όπερα του Τζοακίνο Ροσσίνι σε δύο πράξεις
25, 26, 30 Οκτωβρίου / 1, 2, 3, 10, 13 Νοεμβρίου 2013 
Θέατρο Ολύμπια, Ακαδημίας 59-61
Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου / Σκηνοθεσία Ροδούλα Γαϊτάνου
Με μια από τις πιο απολαυστικές κωμικές όπερες του Τζοακίνο Ροσσίνι ξεκινά η καλλιτεχνική περίοδος 2013-14 για την Εθνική Λυρική Σκηνή. Το διάσημο παραμύθι της Σταχτοπούτας μεταφέρεται σε ένα off Broadway θέατρο της Νέας Υόρκης στην εποχή της "Μεγάλης Ύφεσης", ενώ αντί για γοβάκι την λύση δίνει ένα ακριβό βραχιόλι. Σκηνοθετεί, στην πρώτη της συνεργασία με την ΕΛΣ, η ανερχόμενη Ροδούλα Γαϊτάνου, η οποία έχει διαγράψει μια αξιοσημείωτη πορεία σε βρετανικά θέατρα μεταξύ των οποίων και η Royal Opera του Λονδίνου.
Η Σταχτοπούτα χαρακτηρίζεται από ρέουσα ιδιαίτερα μελωδική μουσική, σκηνές με έντονη θεατρικότητα και ένα ποιητικό κείμενο με διαρκείς ανατροπές. Το ποιητικό κείμενο βασίζεται φυσικά στο γνωστό παραμύθι του Σαρλ Περρώ, έχει όμως και κρίσιμες διαφορές, οι οποίες σχετίζονται με την εποχή που γράφηκε το έργο. Ήταν τότε αδιανόητο η πρωταγωνίστρια να δείξει επί σκηνής τις γάμπες της, κι έτσι δεν υπάρχει γοβάκι στο έργο: ο πρίγκιπας βρίσκει την αγαπημένη του χάρη σε ένα βραχιόλι.
Στο κέντρο της υπόθεσης βρίσκεται η Αντζελίνα, θετή κόρη του Ντον Μανίφικο, την οποία η οικογένειά της φωνάζει Σταχτοπούτα. Παραμελημένη και κατατρεγμένη από τον πατριό και τις άσχημες κόρες του, η Αντζελίνα ερωτεύεται τον πρίγκιπα Ντον Ραμίρο, ο οποίος εκτιμά την καλοσύνη της και μετά από περιπέτειες, τη νυμφεύεται. 
Στην νέα παραγωγή της ΕΛΣ, η σκηνοθέτρια Ροδούλα Γαϊτάνου μεταφέρει την δράση σε στον μικρόκοσμο ενός off Broadway θεάτρου στην Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '30, την εποχή της «Μεγάλης Ύφεσης» και του οικονομικού κραχ. Έτσι, διαχρονικά θέματα που αφορούν αντιθέσεις ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, αλλά και την «εκδίκηση του καλού», παρουσιάζονται σε τόπο και χρόνο που διαθέτουν στοιχεία ανάλογα προς αυτά της υπόθεσης, είναι όμως πιο κοντά στις αναφορές του σύγχρονου θεατή.

ρολοι music+

.

.

.

.